Κάποιο ακόμα σχόλια:
> ... Η πρόσβαση στην πολιτιστική κληρονομιά, αποτελεί, πρώτα
> από όλα, μια συμβατική υποχρέωση. Ως τέτοια, η πρόσβαση στην
> πολιτιστική κληρονομιά είναι εγγενώς διαπραγματεύσιμη.
Το "... η πρόσβαση στην πολιτιστική κληρονομιά είναι εγγενώς
διαπραγματεύσιμη" αφήνει να εννοηθεί ότι ο ιδιοκτήτης μπορεί
να δώσει πρόσβαση στον χρήστη Α αλλά να μην δώσει πρόσβαση
στον χρήστη Β, ακόμα και αν οι Α και Β ζητήσουν την ίδια
πρόσβαση. Δηλαδή, επιτρέπονται p2p διαπραγματεύσεις,
πιθανώς με διαφορετικά μέτρα και σταθμά ανά περίπτωση;
Επίσης, ενώ:
> Για τους επιμελητές μουσείων, τις βιβλιοθήκες, και τις
> αποθήκες εικόνων
> ...
> 3. Όσον αφορά στην πρόσβαση στα ψηφιακά τους έργα, τα μουσεία,
> οι βιβλιοθήκες, θα πρέπει να παραιτηθούν από την απαίτηση
> χρηματικής αμοιβής από τους χρήστες.
παρακάτω:
> Για τους χρήστες
> ...
> 2. Οι χρήστες θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να μοιραστούν
> το κόστος της ψηφιοποίησης, δηλαδή να συμμετέχουν στην ψηφιοποίηση
> των αντικειμένων τα οποία θέλουν να χρησιμοποιήσουν.
Οι χρήστες έχουν δικαίωμα να πωλούν τα ψηφιοποιημένα αντικείμενα;
Αν ναι, τότε προφανώς αδικούνται κατά κάποιο τρόπο οι ιδιοκτήτες,
και ακυρώνεται η ελεύθερη πρόσβαση. Φαντάζομαι αυτό έχει σχέση
και με το σχόλιο που έκανε (σε άλλο σημείο) ο Διομήδης.
Τέλος,
> Για τους χρήστες
> ...
> 3. Οι χρήστες θα πρέπει να συμπεριφέρονται υπεύθυνα απέναντι
> στους ιδιοκτήτες των φυσικών αντικειμένων. Η ορθή αναφορά
> από τους χρήστες είναι ευθύνη των χρηστών προς την δημιουργία
> μιας σχέσης αμοιβαίας εμπιστοσύνης και ωφέλειας.
"Η ορθή αναφορά ..." ίσως να διευκρινισθεί περαιτέρω, π.χ.:
"Η ορθή αναφορά στα αντικείμενα και στους ιδιοκτήτες τους ...".