On Wednesday 05 November 2003 17:54, Alexios Zavras wrote:
> Vasilis Vasaitis wrote [edited]:
> > On Wed, Nov 05, 2003 at 03:00:54PM +0200, Alexios Zavras wrote:
> > > Lefteris Dimitroulakis wrote [edited]:
> >
> > *sigh*... Πάλι θα τα λέμε; Οι ελληνικοί χαρακτήρες με τόνο και με
> > οξεία έχουν ενοποιηθεί στο Unicode. Οι precomposed μορφές θεωρούνται
> > παντελώς ισοδύναμες (φαντάζομαι υπάρχουν ξεχωριστά για λόγους
> > συμβατότητας προς τα πίσω), ενώ η decomposed μορφή είναι μία και
> > κοινή.
> > Οπότε οι γραμματοσειρές που έχουν πολυτονικά ελληνικά οφείλουν να
> > έχουν το ίδιο glyph (πώς είπαμε το μεταφράζουμε αυτό;) για τους δύο
> > ξεχωριστούς χαρακτήρες, με τον τόνο υπό μορφή οξείας. Φυσικά, οι
> > γραμματοσειρές που περιορίζονται στο μονοτονικό, μπορούν να
> > απεικονίζουν τον τόνο κατά το δοκούν.
>
> Den katalabainw giati prepei na einai to idio glyph (sorry).
>
> Ennoeis oti o xarakthras 03AC "GREEK SMALL LETTER ALPHA WITH TONOS"
> einai pia o idios me ton 1F71 "GREEK SMALL LETTER ALPHA WITH OXIA" ?
>
> Kanena reference gia ayth thn "enopoihsh" ?
> [eimai pantelws asxetos gia polytonika, opws fainetai]
>
> Dhladh an exw ena monotoniko keimeno,
> mesa sto opoio thelw na balw mia frash me polytonika,
> de tha ksexwrizoyn oi parapanw xarakthres ?
> Yikes! OK, lysh: alternate glyphs gia ola ta tonoymena...
> na dw an mporw na ftiaksw OpenType code poy na bazei
> to katallhlo (me tono h me okseia) ekei poy prepei...
Το θέμα Unicode νομίζω ότι ο Β.Β. το εξάντλησε.
Συμπληρωματικές πληροφορίες επί των δύο μπλόκ ελληνικών στο unicode,
υπάρχουν στο FAQ του unicode.org.
Ιδού όμως τι ξέρω για το γλωσσικό θέμα καθευτό.
Ο νόμος του '81 για την απλοποίηση της ελληνικής,
από τους δύο χρησιμοποιούμενους τότε τόνους - οξεία , περισπωμένη -
αφαίρεσε την περισπωμένη.
Στο νέο περιβάλλον του ενός και μοναδικού τόνου
- μονοτονικό - ήταν προφανές ότι η αναφορά στην οξεία
μπορούσε να γίνει και με το όνομα τόνος αφου πια
δεν θα υπήρχε σύγχιση.
Όμως, επαναλαμβάνω ότι δεν προστέθηκε κανένα νέο
σύμβολο με το όνομα «τόνος» και ο μοναδικός
τόνος που παρέμεινε ήταν η οξεία.
Το όνομα οξεία χρησιμοποιεί και η σημερινή
γραμματική για τον τόνο.
Στην ελληνική τυπογραφική παράδοση μέχρι το
'81 η οξεία ήταν πάντοτε κεκλιμένη προς
τα δεξιά .
Μετά το '81 ο καθένας άρχισε να κάνει ό,τι
ήθελε με αποτέλεσμα να εμφανιστούν τυπωμένα
κείμενα με ...τριγωνικές οξείες ή με τη μορφή
στιγμής ή ... δεν ξέρω τί άλλο.
Έτσι φτάσαμε σήμερα να θεωρείται απολύτως
λογικό να διεκδικείς το « τόνο » σου , δηλαδή
μια μικρή κατακόρυφη πάνω από το φωνήεν,
που όμως είναι τελείως ξένο προς την ελληνική τυπογραφική
παράδοση.
Οι διαφορές τέλος μεταξύ πολυτονικού και μονοτονικού
κειμένου είναι τόσες μα τόσες πολλές που
δεν νομίζω ότι θα σε περιορίσει μια ... οξεία.
χαιρετώ
Λ.Δ.
Υ.Γ. glyph = γλύφος
για το άρθρο υπάρχει διαφωνία.