On Dec 21, 2009, at 9:16 PM, Faidon Liambotis wrote:
Πιάνω την απλή περίπτωση που τα
μαθηματικά σου είναι εσφαλμένα: το
domain κοστίζει *στους* καταχωρητές 6.75€
τον χρόνο, αν δεν κάνω λάθος.
Που νομίζεις ότι καταλήγουν αυτά;
Πάνε, λοιπόν, τα μισά απ' όσα είπες.
Έστω, ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ. Με το σχήμα που
προτείνω, αυτό το κόστος εξαλείφεται
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. Το domain παραμένει gov.gr, όλα τα
υπόλοιπα είναι subdomains. Βάλε τα κόστη
αυτά σε ορίζοντα 4ετίας ή και παραπάνω.
Μετά, κάποιος πρέπει να κάνει τον
καταχωρητή. Να φροντίζει τα αιτήματα
καταχωρήσεων, ανανεώσεων και
ενημερώσεων, να κάνει το first-level
support κ.λπ.
? Όχι καταχωρητή. Name server. ΤΕΡΑΣΤΙΑ
ΔΙΑΦΟΡΑ!
Ξαναλέω, το domain θα είναι gov.gr (ή κάποιο
παρόμοιο, αλλά επιλεγμένο από ομάδα
ΛΙΓΩΝ domain).
Δεν θες να μιλάνε οι χιλιάδες των
δημοσίων οργανισμών και τοπικών
αυτοδιοικήσεων ανά την Ελλάδα και οι
άσχετοι, επί το πλείστον,
διαχειριστές τους με την ολιγομελή
ομάδα του Μητρώου, θες;
Αν κοστίζει λιγότερο, φυσικά και το
θέλω. Τι θα πει άσχετοι; Αναγκαστικά
όλες οι αιτήσεις γίνονται online ούτως ή
άλλως, έχω να δώ καταχώρηση domain με fax
πάνω από 5 χρόνια. Σε τελική, όλα αυτά θα
είναι tickets σε κάποιο Subdomain Registration System,
το οποίο δημιουργείται σχετικά εύκολα.
Δεν θες, επίσης, να έχεις μια δημόσια
υπηρεσία «Καταχωρητής Ονομάτων
Χώρου Δημοσίου»· μπορούμε όλοι μας να
φανταστούμε τη γραφειοκρατία του
να μιλήσουν δύο+ δημόσιες υπηρεσίες
μεταξύ τους.
Ξαναλέω, όχι καταχωρητής, διαχειριστής
name server. Η διαφορά στο φόρτο εργασίας
είναι μεγάλη.
Υπάρχει λόγος που σε μια αγορά τόσο
ανταγωνιστική όσο αυτή των domains,
η τιμή τους είναι εκεί που είναι:
τελικά *έχει* κόστος!
Φυσικά! Πάντα έχει κόστος. Το θέμα
είναι αφού μπορούμε να το γλυτώσουμε
γιατί όχι;
Τα αντίστοιχα, λοιπόν, ισχύουν και για
το web hosting και για ό,τι άλλο
είπες. Και πολύ χειρότερα, γιατί εκεί
το κόστος είναι μη αμελητέο και το
δημόσιο δεν έχει μόνο μία «τσέπη».
*Εφόσον* υπάρχει datacenter του δημοσίου που
μπορεί να σηκώσει τόσα sites -αν υπάρχει-
είναι βλακώδες να πληρώνεται μια
εταιρεία hosting που βάζει πχ. το site του
δήμου Αθηναίων σε εταιρεία hosting στη
Jamaica/Bahamas (dig & whois αν δε με πιστεύετε).
Ούτε καν Ευρώπη. Αν ήταν εταιρεία δε θα
είχα κανένα πρόβλημα, αλλά δεν
πρόκειται για εταιρεία. Και αυτό όμως
αποδεικνύει περίτρανα, ότι α) η Ελλάδα
είναι ΓΤΠ όσον αφορά υποδομές
τεχνολογίας, β) το κράτος δε μπορεί να
παρέχει τις βασικές υποδομές στους
δημόσιους φορείς, γ) οι εταιρείες είναι
πανάκριβες (αυτό ισχύει σίγουρα).
Μιλάμε για ΒΑΣΙΚΕΣ υποδομές, δε λέω το
ίδιο το datacenter αυτό να κάνει το development.
Πρακτικά λέω να γίνει ένα κρατικό
αντίστοιχο μιας εταιρείας τύπου HostEurope
(ή name-your-favourite-datacenter-hosting-company-here). Το
datacenter αυτό απλά θα κάνει allocate resources σε
κάποιο φορέα -πιθανόν κιόλας να τα
χρεώνει, αλλά σίγουρα πολύ πιο φτηνά
από μια εταιρεία.
Ας μην τα απλοποιούμε τόσο τα
πράγματα όμως, δεν είναι όλα δύο κλίκ.
Ας είναι και 20 κλικ. Τώρα είναι 50 κλικ, 10
αιτήσεις τριπλότυπες, 5 επισκέψεις σε
κάποιο φορέα, όλα αυτά με πολλαπλάσιο
κόστος. Συν, ένας nameserver είναι
πραγματικά απλός στη διαχείριση.
Τα ποσά ΔΕΝ είναι αμελητέα. Σε
περίπτωση που δεν το κατάλαβες,
προτείνω ένα τρόπο να γλυτώσει το
κράτος κάποια βλακώδη κόστη.
Και άλλο επιχείρημα. Με την κρίση -και
όχι μόνο-, πολλές εταιρείες κλείνουν.
Όταν ένας δημόσιος φορέας εξαρτάται
από μια εταιρεία που μπορεί να κλείσει
σήμερα ή αύριο- υπάρχει ένα SPOF (Single Point Of
Failure) το οποίο ο φορέας δε μπορεί να
προσπεράσει εύκολα. Αν πρόκειται για
κάποια κοινότητα ίσως το κακό να μην
είναι μεγάλο, αλλά ξαναθυμίζω το
ρεζιλίκι του δημοσίου όταν χρεωκόπησε
η Altec -νομίζω πέρυσι ήταν.
Κώστας