Τώρα, αν μπεις κι εσύ σε λογική ιδιοτέλειας ("δεν είμαι πληροφορικός, ας αφήσουμε μπάχαλο την πληροφορική και στην αναμπουμπούλα χαίρομαι"), είναι δικό σου θέμα. Η συντήρηση δυστυχώς πάντα εκεί στηρίζεται. Οι προοδευτικοί όμως, θα την ξεπεράσουμε.Διότι δεν είναι αυτός ο σωστός, επιστημονικά και διαδικαστικά, τρόπος. Η εμπειρία, η γνώση και τα επιτεύγματα είναι υποκειμενικά. Χρειαζόμαστε αντικειμενικά κριτήρια και το πτυχίο είναι the best we can have. Έχει δουλέψει πολύ καλά σε δεκάδες απαιτητικούς κλάδους (ιατρική, νομική, αρχιτεκτονική, κλπ), θα δουλέψει άριστα και στην Πληροφορική,Γιατί να μην ορίζεται ο πληροφορικός βάσει της εμπειρίας, της γνώσης και των επιτευγμάτων του (εκεί να δω πόσοι πληροφορικοί θα τη παλέψουν);ΔΤ
Επαναλαμβάνω ότι δεν έχω ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα Επιμελητηρίου Πληροφορικής, γιατί δεν χρειάστηκε μέχρι τώρα, και διαβάζω με προσοχή τόσο τις υπερ όσο και τις κατά προτάσεις που γράφονται εδώ, ασχέτως ή όχι αν μπορώ ο ίδιος να συμμετέχω σε μία τέτοια προσπάθεια.
Ο δικός μου βασικός ενδιασμός --μη θέλοντας να ανακαλύψω τον τροχό-- είναι ότι δεν γνωρίζω αντίστοιχες *επιτυχημένες* προσπάθειες Επιμελητήριων Πληροφορικής σε χώρες με βιομηχανία λογισμικού, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες. Όπου υπάρχει είναι κάτι που γίνεται on-the-side, με τη μορφή επαγγελματικών οργανώσεων χωρίς θεσμοθετημένες υποχρεώσεις/δικαιώματα. Αν υπήρχαν τέτοια παραδείγματα είμαι σίγουρος ότι θα το είχαμε ήδη στην Ελλάδα.
Μιά άλλη βασική διαφωνία είναι ότι στον χώρο της Πληροφορικής το innovation έρχεται ακριβώς από τις εξαιρέσεις, όχι από τον κανόνα. Στην ομάδα του JBoss, οι μισοί από τους εξαιρετικά ταλαντούχους προγραμματιστές έρχονται από άλλα disciplines (μαθηματικά, φυσική, οικονομικά, καθόλου σπουδές, κτλ.) Οι άνθρωποι αυτοί με αποδεδειγμένο έργο (βιβλία, ομιλίες σε συνέδρια, συγγραφή λογισμικού που χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο) έχουν αποδείξει στην πράξη τι μπορούν να κάνουν. Τι να πούμε βέβαια και για όλα τα college-dropouts. Φανταστείτε πχ η Microsoft να μην μπορούσε να πάρει έργο, επειδή ο Bill Gates δεν είχε πτυχίο. (Ναι το ξέρω ο κόσμος μπορεί και να ήταν καλύτερος ;-)
Από την άλλη με ενοχλεί αφάνταστα παντελώς άσχετοι να μπαίνουν σε αίθουσα και να διδάσκουν Πληροφορική, απλά και μόνο επειδή υπάρχει (υπήρχε;) έλλειψη πληροφορικών.
Τα πτυχία πληροφορικής είναι όντως μία καλή βάση ή τέλος πάντων the best we've got, και αν έχω δύο υποψήφιες προσλήψεις με παρόμοια προσόντα θα προτιμήσω τον πτυχιούχο. Ωστόσο για μένα το πτυχίο από μόνο του δεν τεκμηριώνει την ικανότητα εκτέλεσης πολύπλοκων έργων, το έχω δει πολλές φορές. Χρειάζεται κάτι παραπάνω από αυτό.
Και το σοβαρό ερώτημα παραμένει, κατά πόσο ένα Επιμελητήριο βελτιώνει ή χειροτερεύει τα πράγματα. Μήπως καταλήξουμε να νοικιάζουμε υπογραφές όπως γίνεται με τους ηλεκτρολόγους; Ή να καλλιεργούμε την επόμενη γενιά αυτοδίκαιων διευθυντών;
Η προσωπική μου διαίσθηση μου είναι ότι η ελεύθερη αγορά στον χώρο της Πληροφορικής δείχνει να λειτουργεί αποτελεσματικά, αλλά δεν έχω πρόβλημα να αναθεωρήσω αν υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν το αντίθετο.
Χαιρετώ /Δημήτρης